سرمایه گذاری و ترید کدام یک مناسبتر است؟
در زمان آشنایی با بازارهای مالی اولین سوالی که برای همه پیش خواهد آمد انتخاب بین دو گزینه سرمایه‌گذاری و ترید است. برای درک بهتر از اینکه کدام مسیر برای شما مناسب تر است قصد داریم با تعریفی مختصر و همچنین پرداختن به روش کاری این دو حرفه کمکتان کنیم تا بتوانید تصمیمی متناسب با خواسته و تواناییتان بگیرید.
سرمایه گذاری:
در زمانی تاسیس شرکتها میبایست مالکیت هر کس از میزان دارایی شرکت مشخص شود. برای اینکه این تفکیک سازی به گونه‌ای قابل محاسبه باشد، برای شرکت سهام در نظر می‌گیرند. برای مشخص کردن تعداد سهام اولیه و میزان ارزش هر سهم باید بر اساس قوانین مالی و مالیاتی کشور مربوطه انجام شود. این درحالیست که شرکتها بعد از گسترش می‌توانند سهام خود را در اختیار عموم هم قرار دهند. که به اصطلاح به آنها سهامی عام نیز گفته میشود. (در اختیار قرار دادن سهام به عموم نیازمند پایبند بودن به قوانین کشوری است که شرکت در آن تاسیس شده و یا واقع شده است.)
-کارگزاری(بروکر):
سهام بعد از در اختیار عموم قرار گرفتن در محلی با عنوان تالارهای بورسی قابل خرید و فروش است. این درحالیست که افراد عادی (حقیقی) قابلیت خرید یا فروش سهام‌ها را به صورت مستقیم ندارند و باید زیر نظر کارگزاری (بروکر) فعالیت کنند. کارگزاری ضمن رعایت قوانین، فضایی را برای افراد ایجاد می‌کند که بتوانند معاملاتشان را انجام دهند. این فضا امروزه بخاطر وجود اینترنت به سادگی امکان پذیر شده است. درحالی که در گذشته با تماس تلفنی و یا فکس میبایست به کارگزاری اطلاع داده می‌شد و آنها به صورت دستی سهام‌ها را جا به جا میکردند.
-ارزش گذاری:
ارزش هر سهم بسته به دو عامل اصلی در بازار قیمت گذاری میشود. ارزش کمپانی و عرضه و تقاضا برای خرید هر سهم.
هرچه کمپانی مربوطه بتواند عملکرد بهتری داشته باشد باعث ارزشمندتر شدن سهامش خواهد شد. چرا که کمپانی مربوطه موظف است بر اساس سر رسید مشخصی که دارد به ازای هر سهم سود مشخصی واریز کند. پس اگر شرکتی سودآوری چشمگیری داشته باشد واریز سود هر سهم نیز افزایش پیدا می‌کند.
فارغ از سوددهی هر کمپانی ارزشی ضمنی هر سهم نسبت به داد و ستدهایی که در بازار انجام میشود نیز بستگی دارد. یعنی اگر در زمان فروش سهم اشخاص زیادی اعلام آمادگی برای خرید کنند باعث رشد قیمت می‌شوند. لازم است بدانید که اگر ارزش سهم رشد کند باعث افزایش ارزش کمپانی هم خواهد شد.
-عملکرد سرمایه‌گذار:
سرمایه گذاری و ترید یک فرایند جامع بررسی از لحاظ شرایط اقتصادی، احوال کمپانی و همچنین قیمت است. که برای مشخص کردن ارزشمندی برای خرید و یا زمان مناسب فروش سهم انجام میشود. سرمایه‌گذار با توجه به انتظاراتش به نگه داری یا فروش سهامهایش زمان تخصیص می‌دهد و یا اقدام می‌کند. فراموش نکنید هر سهم قسمتی از دارایی یک شرکت است که تا پایان عمر شرکت یا کمپانی ارزشمند محسوب میشود. پس افراد می‌توانند سهام را تا زمانی که شرکتها پابرجا هستند نگه داری کنند. به عبارتی سهام می‌تواند محل خوبی برای نگه داری پول باشد که در عین حال کسب در آمد کند و یا ارزش سرمایه حفظ شود.
با این شرایط در زمینه سرمایه‌گذاری می‌توان دیدی بلند مدت و یا کوتاه مدت داشت. خرید سهام مثل خرید یک کالاست پس باید آنرا با قیمت کم خرید و با قیمت بیشتری به فروش رساند، این امر نیازمند صبور بودن سهامدار است.
قبل از اینکه سهام را بخرید توجه به عامل نقد شوندگی در محل سرمایه‌گذاری را فراموش نکنید. پارامتر نقد شوندگی زمانی است که شما چنانچه تمایل به فروش داشته باشید چه مقدار زمان برای فروش باید اختصاص دهید. در بازار سهام بسته به نوع معاملات می توان سرمایه گذاری و ترید کرد.
-نیازمندیهای سرمایه‌گذار شدن:
برای اینکه شما بتوانید در این حرفه موفق باشید و کسب درآمد کنید میبایست
*توانایی بررسی عملکرد قیمت یا همان تحلیل تکنیکال را داشته باشید تا پتانسیل افزایش یا کاهش قیمت در آینده را حدس بزنید.
*اخبار و احوالات کمپانی ها به صورت خلاصه و یا جزیی اطلاع کسب کنید تا رشد عملکرشان در بازاری که فعال هستند هم مورد بررسی قرار دهید.
*برای اینکار شما نیازمند سرمایه هستید و هرچقدر این میزان بیشتر باشد شما درآمد بیشتری نیز بدست آورید.
*سهامداران نباید تمامی سرمایه خود را در خرید یک سهم خاص صرف کنند.
*یکی از عواملی که افراد در زمینه خرید و فروش سهام به صورت کوتاه مدت را دچار مشکل می‌کند نداشتن هدف برای مواقعی که ارزش سهام رشد کرد است. به عبارتی دیگر پس از افزایش ارزش سهمشان حاضر به فروش آن نیستند.
*متاسفانه سرمایه‌گذاران ایرانی دسترسی به خرید سهام شرکتهای خارج از ایران را ندارند.
در ادامه بحث سرمایه گذاری و ترید به معاملگری یا همان ترید می پردازیم.
ترید(معامله گری):
پس از پیدایش بازار خرید و فروش سهام و تجارت بین کشورها بایاری نوین از مبادله شدن ارزهایی که متعلق به کشورهای دیگر بود شکل گرفت. برای اینکه تجار بتوانند با کشورهای دیگر صادرات و واردات انجام دهند نیازمند رابطی امین برای مبادله پول بودند و این وظیفه بر عهده بانکهای مرکزی بود. بانکها بعد از انجام مبادله کالا با انبوهی از ارزهای کشورهای دیگر مواجه شدند. به عنوان مثال بانکی در ژاپن ارز دلار استرالیا داشت و می‌خواهد آن را تبدیل به ارز ین ژاپن کند. ساده ترین راه مراجعه به بانک مرکزی استرالیاست اما راه جذابتر دیگری هم هست. تبدیل ارز دلار استرالیا به یورو و تبدیل به دلار امریکا و سپس به ین ژاپن. شاید با خودتان فکر کنید این چرخواندن لقمه به دور سر چه منفعتی دارد، با جابه‌جایی در این ارزها و استفاده از اختلافهای قیمتی می‌توان سودی چشمگیر بدست آورد.
این بازار با عنوان forex برای مبادله ارزهای در بین بانکها مرکزی نام دارد. پتانسیل این مبادلات به قدری بالا بود که به مرور زمان بانکهای معتبر و شرکتهای بیمه و همچنین صندوقهای سرمایه‌گذاری هم به جمع مبادله گران در این بازار پیوستند. آنها ارزها را با در نظر گرفتن اختلاف قیمتی خرید و فروش میکردند. این تجارت در ابتدا برای افراد حقیقی میسر نبود ولی درنهایت افراد توانستند تحت پوشش کارگزاریها وارد این شبکه گسترده بین المللی شوند.
-خصوصیت مارکت تریدینگ:
این بازار ابتدا متعلق به جفت ارزها بود که بعد از مدتی شامل کالاها و همچنین شاخصهای بورسی و سهام هم شد. سبک فعالیت در این بازار با سیستم بازار سهام متفاوت است. در بازار سهام شما میبایست در قیمت کمتر خرید می‌کردید و در قیمت بیشتر می‌فروختید اما در این بازار می‌توانید در هر قیمتی شروع به خرید و فروش کنید. یعنی شما می توانید بدون اینکه خرید انجام داده باشید هم در بیشترین قیمت بفروشید. شاید این مسئله برایتان ایجاد ابهام کند، چطور چیزی که نداریم را بفروشیم؟
در این بازار شما سهام نمی خرید بلکه در حال معامله کردن اوراق قرضه هستید. به معنای ساده تر شما روی هر قیمت از بازار حدس میزنید که بیشتر و یا کمتر خواهد شد.
-کارگزاری:
در این سیستم هم کارگزاریها نقش پل میان خریدار و فروشنده را ایفا می‌کنند. در این بازار هم اصولی و قوانینی برای برقراری ثبات و پایداری وجود دارد و نیازمند رعایت شدن آن است. بروکر این قوانین را به صورت محدودیت برای تریدر قرار می‌دهد تا ایجاد اختلال در سیستم نکند.
بروکرها معاملات تریدر را به شرکتهای تامین نقدینگی ارجا می‌دهند تا فرایند خرید فروش در کسری از ثانیه انجام شود. در این بین کارگزاری با اخذ کمیسیون و اسپرد از تریدر به ازای هر معامله درآمد کسب می‌کند.
در اکثر کارگزاریها شاهد این هستیم که اگر معامله‌گر بعد از پایان روز معاملاتی از پوزیشن خارج نشود به ازای حجم معاملاتی وارد شده از او کارمزد شبانه یا swap گرفته میشود.
-ارزش گذاری:
تریدرها با ایجاد عرضه و تقاضا در بازار باعث حرکت قیمت می‌شوند. هرچه تقاضا افزایش یابد به معنای خریدار در بازار است و قیمت رشد کرده و بلعکس هرچه عرضه بیشتر باشد، یعنی فروشنده بیشتر از خریدار است و قیمت شکل نزولی به خود می‌گیرد.
توجه داشته باشید بیشتر حرکت قیمت موثر از حجم پولی فروشندگان و خریداران است که باعث نوسانات خواهد شد.
در بازارهای معاملاتی دو طرفه دیگر قیمت گزاری‌ها بر اساس سهم نیست بلکه سود و ضرر بسته به حجم معاملاتی و همینطور مقدار جابه جایی قیمت بستگی دارد. این فرایند نیازمند محاسبه است که توسط بروکر طبق فرمولی مشخص اعمال میشود.
تریدرها بسته به سرمایه خود توانایی وارد شدن به میزان مشخصی در مارکت هستند که به آن Margin می‌گویند. این امر برای محدود کردن تریدر است تا مقدار مشخصی ضرر کند(به اندازه سرمایه اصلی) و ضرر بیش از حد منجر به بدهکار شدنش به بروکر نشود.
توجه داشته باشید که صعود یا نزول قیمت تماما بستگی به میزان حجم پول بیشر در یک سمت بازار دارد که تحلیل تکنیکال تنها در جهت تشخیص مسیر و قدرت این حجم پول خواهد بود.
در کل سرمایه گذاری و ترید در خیلی از موارد با یکدیگر مشابه هستند و فقط در جزییات فرغ دارند
-عملکرد تریدر:
تریدرها با توجه به سنجش وضعیت قیمت اصولی را برای گرفتن سود و زیان مشخص می‌کنند. به معنی ساده تر نواحی را در قیمت مشخص می‌نمایند تا چنانچه قیمت به این نواحی رسید با مقداری مشخص از سود یا زیان از موقعیت خود خارج شوند. برای محاسبه این امر نیازمند اجرای قوانین مدیریت ریسک هستند.
معامله گران می‌توان نسبت به مدت زمان ماندن در موقعیتهایی که باز کرده اند به دو دسته کلی تقسیم کرد: اگر تریدر از معاملات خود به سرعت خارج شود به آن اسکلپر می‌گویند در حالی که اگر مدت زمان زیادی را در آن باقی بمانند به آنها سووینگ تریدر گفته میشود. این در حالیست که هردو دسته تریدرها باید همچنان قواعدی برای خروج و یا ماندن در معاملات خود در نظر داشته باشند. تنها تفاوت این دو دسته در سرعت عمل آنهاست. که نتیجه این سرعت عمل باعث ایجاد اختلاف عددی در بازه زمانی ماندن در معاملات، در بین تریدهایی خواهد شد.
نیازمندیهای معامله گر شدن:
*آموزش مهارت تحلیل تکنیکال جهت پردازش حرکت قیمت برای تخمین ریزش و یا صعود در آینده.
*اسکلپرها برای انجام معاملات سریع نیازمند توانایی تحلیل در فرصت زمانی اندک هستند که با تمرین زیاد قابل رسیدن است.
*سویینگ تریدرها با توجه به فرصت بالا برای انجام تحلیل خود باید اخبار اقتصادی موثر در بازار را نیز پیگیری و بررسی کنند.
*داشتن استراتژی مشخص و تست شده برای ورود و خروج در معاملات.
*توانایی مدیریت احساسات حین انجام معاملات.
*اجرای مدیریت سرمایه
*توصیه می شود معامله گران در ابتدای مسیر از یا چند نماد محدود برای معامله کردن استفاده کنند.
*درک و پذیرش اصل عدم قطعیت در مارکت
درنهایت می توان گفت که هر شخص باید با توجه به روحیات خود یک گزینه و شاید هردو را از بین سرمایه گذاری و ترید انتخواب کند . امیدواریم که توضیحاتی که دادیم به شما در این مسیر کمک کند.
برای آموزش های بیشتر وب اپلیکیشن مارو هم دنبال کنید
